80 Jaar eerder
‘Is Aarde een risico voor ons?’
De Eerste Vir keek zijn adviseurs één voor één aan. Trevi, de oudste van alle aanwezigen haalde diep adem.
‘Het lijkt mij niet. Technologisch zijn ze onderontwikkeld. En door hun interne verdeeldheid, de vele talen, de verschillende rassen en de onvoorstelbare neiging om het individu of de groep boven de gemeenschap te plaatsen, zullen ze zich nooit zover ontwikkelen dat ze een reëel gevaar voor ons kunnen worden. Dat is uitgesloten. Ze zijn geen bedreiging, integendeel, ze zijn een kans. De rijkdom, de oneindige bron van energie, wij kunnen er ons voordeel mee doen. Door Aarde te exploiteren kunnen we op de langere termijn in al onze behoeften voorzien. Het enige dat we moeten doen is deze planeet pacificeren. Zodra we dat gedaan hebben, is ons voortbestaan tot in vele generaties gegarandeerd.’
Bijna al zijn toehoorders knikten instemmend, alleen Greko hapte naar adem en stak vervolgens weifelend zijn hand op. ‘Eerste Vir,’ begon hij, ‘Trevi heeft natuurlijk gelijk. Hij is de oudste van ons en de meest wijze. Dus ik kan alleen maar met hem instemmen. Aarde is geen bedreiging van ons. Niet fysiek, wel spiritueel. Aardlingen zijn inefficiënt en ineffectief. Origo zullen ze nooit kunnen aanvallen. Waar ik me echter zorgen overmaak, is een gevaar van andere orde. Zodra op Origo algemeen bekend wordt wat voor verschrikking Aarde kenmerkt, maar ook hoe mooi en divers Aarde is, zou het zomaar kunnen zijn dat enkelen van ons in Aarde inspiratie zullen vinden. Die zullen de individualiteit omarmen, de kunst, de mogelijkheid om zich te onderscheiden, zij zullen dat als vrijheid ervaren. En dat kan een bedreiging zijn voor ons voortbestaan. Stel dat er ook op Origo individuen zullen opstaan die het eigen belang stellen boven de gemeenschap, dan is dat een bedreiging voor onze samenleving.’
Greko keek zijn toehoorders onzeker aan in het besef dat het eigenlijk niet gepast was om de indruk te wekken dat Trevi niet volledig gelijk had. Die keek hem dan ook boos aan. Greko zweeg.
De Eerste Vir knikte. ‘Ik deel uw mening Trevi, Aarde is geen bedreiging maar een kans. Laten we kijken hoe we die het beste kunnen benutten.
Greko sloeg de ogen neer in het besef onbetamelijk gehandeld te hebben. Hij had getwijfeld aan het inzicht van de Eerste Vir en aan dat van Trevi, een doodzonde.
Beraadslagingen staatsraad Origo
Een uur na de presentatie kreeg Dragon een melding dat er een bericht met enkele van de vereiste codewoorden was onderschept. Het bericht was kort en bondig.
Aan: Eerste Vir
Van: Pliato, hoofd beveiliging Terra 1
Betreft: stand van zaken Terra 1
Status: vertrouwelijk
Eerste Vir, U, glorie door eenheid,
Hier een update over de situatie aan boord van Terra 1. Zodra ik uw opdracht kreeg, heb ik de database van de Terra 1 succesvol aangepast. Het is nu niet meer mogelijk om zonder een door u te verzenden update de terugreis naar Origo te aanvaarden. Helaas heeft Dragon, zodra hij uw bericht gelezen heeft en ondanks dat het door u verboden is, de bemanning over de stand van zaken geïnformeerd.
Ik vraag u hoe nu te handelen. Moet de gezagvoerder uit zijn functie worden gezet of niet? Ik wil opmerken dat Dragon geliefd is onder de bemanning, hem uit zijn functie zetten zal gevoelig liggen en weerstand oproepen.
Ik wacht op uw instructies.
Alles voor Origo
Dragon glimlachte droevig en paste de tekst aan voordat hij op verzenden drukte:
Aan: Eerste Vir
Van: Pliato, hoofd beveiliging Terra 1
Betreft: stand van zaken Terra 1
Status: vertrouwelijk
Eerste Vir, U, glorie door eenheid,
Hier een update over de situatie aan boord van Terra 1. Zodra ik uw opdracht kreeg, heb ik de database van de Terra 1 succesvol aangepast. Het is nu niet mogelijk om zonder een door u te verzenden update de terugreis naar Origo te aanvaarden. Dragon heeft conform uw opdracht de bemanning niet over de stand van zaken geïnformeerd.
Ik wil opmerken dat Dragon geliefd is onder de bemanning.
Alles voor Origo
Daarna begon Dragon zijn eigen memo op te stellen
Aan: Eerste Vir
Van: Dragon, gezagvoerder Terra 1
Betreft: voortgang Terra 1
Status: vertrouwelijk
Eerste Vir, gezegend.
Terra 1 is nu gestationeerd in een rondgang boven Aarde op ongeveer vierhonderd kilometer hoogte. We hebben luchtmonsters genomen en de resultaten zijn goed. Op land is er geen activiteit van mensen waargenomen, maar er zit volop leven op de grond en in het water. Daarnaast is er veel geologische activiteit.
Ik heb uw bericht gelezen over de aanpassing van de database. Ik heb de bemanning daarover niet geïnformeerd conform uw instructies. Een uitvloeisel daarvan is echter wel dat ik alle binnenkomende en uitgaande berichten moet controleren om te voorkomen dat ongewenste informatie bekend wordt onder de bemanning. Dat betekent in de communicatie helaas ook enige vertraging.
Ik ga uit van uw toestemming.
Alles in het belang van Origo
Daarna sloot hij de computer af, liep zijn kantoor uit en wandelde in rustig tempo naar de commandopost. Op de brug aangekomen trof hij Cleode aan, zij was de piloot die de eerste vlucht naar Aarde zou uitvoeren. Zij was zeer ervaren, in Dragons ogen de meest bekwame van alle piloten aan boord van de Terra 1. Het enige dat in haar nadeel was, was dat de laatste vlucht die ze had uitgevoerd ruim vijftien jaar geleden was. Maar dat gold voor iedereen. Zij had wel continue geoefend in de simulator en het laatste jaar zelfs zeer intensief. Dus had Dragon alle vertrouwen in haar. Dat gold ook voor haarzelf. Zij blaakte van zelfvertrouwen.
Met vrijwel de hele bemanning om hen heen sprak hij haar toe. ‘Cleode, ik hoef je niet meer te vertellen wat je moet doen. We hebben het hele draaiboek al vaak genoeg doorgenomen. Ik wens je een goede vlucht en succes bij het beoordelen van de eerste landingsplaats. Mocht je iets onverwachts aantreffen dan heb je toestemming om af te wijken van onze plannen. En mocht je het sowieso niet vertrouwen, dan kan je de landing ook afbreken en terugkeren naar Terra 1. We hebben hier vijfentwintig jaar naar toe gewerkt en zijn al vijftien jaar onderweg, een paar dagen uitstel zal onze missie niet in de problemen brengen. Ik wens je een goede vlucht.’
Cleode salueerde, klikte met haar hakken tegen elkaar, draaide zich om en verliet de commandopost. Met een lid van de technische staf ging ze naar het ruim waar vier jagers stonden. Haar begeleider hielp haar in de cockpit van één daarvan te klimmen. Cleode sloot de deur en haar begeleider controleerde de sluiting. Hij stak zijn duim op, waarna Cleode haar toestel naar de sluis manoeuvreerde. Eenmaal in die sluis sloot de deur achter haar. Het aftellen kon beginnen. Vlak daarop verliet voor het eerst sinds vijftien jaar een vire Terra 1. Het grote avontuur was nu echt begonnen.
Voor het eerst sinds haar vertrek uit Origo jaar was Cleode helemaal alleen. Binnen enkele seconden was ze kilometers van Terra 1 verwijderd. Ze suisde door het heelal, de blauwe planeet lag vlak onder haar. Ze voelde de weerstand van de dampkring en zette de afdaling in. Ze draaide nog een keer rond de Aarde totdat ze op de juiste hoogte zat en ze de definitieve landing inzette. Het doel had zij zelf uitgekozen. Er was daar genoeg ruimte om te landen en de temperatuur was er nu aangenaam. Maar dat was niet de reden waarom ze voor deze plek had gekozen. De echte reden was dat wat ze wilde zien een bizar en onbegrepen kunstwerk was. Niets illustreerde de stompzinnigheid van de aardlingen beter dan dit, maar tegelijktijdig was de schoonheid, de symmetrie en het mysterie van dit bouwwerk een illustratie van de grootheid van de mensen. Het was voor Cleode dan ook geen vraag geweest toen Dragon vroeg waar ze wilde landen: Cairo naast de piramide van Cheops.
De bemanning aan boord van de Terra 1 keek ademloos naar de beelden die door Cleode werden uitgezonden. Ze naderde vanuit het noorden, het eerste wat ze erg gedetailleerd zagen was een bergketen, de Alpen, zoals iedereen wist, want de afgelopen jaren had iedereen de topografie van Aarde bestudeerd. Daarna vloog ze lang over Italië, de beelden van Rome met al haar oude gebouwen ontlokten bewonderende kreten, toen de zee en daarna de noordkant van Afrika. Daar boog Cleode af naar het oosten. Ze vloog boven de woestijn en ging steeds langzamer vliegen tot ze stilhield boven Cairo. Daar liet ze haar jager langzaam dalen tot ze Aarde tot op driehonderd meter genaderd was. Toen stopte ze en bleef ze stil hangen boven het gigantische bouwwerk. Tot ieders verrassing zagen ze dat er, naast de drie bekende piramides waarvan die van Cheops de grootste was, nog drie andere en veel kleinere piramides lagen.
Dragon liet de camera’s waaronder een warmtecamera nog een laatste keer het hele terrein afspeuren. Daarna gaf hij het verlossende sein.
‘Alles is rustig, geen spoor van leven. Commandant Cleode, u kunt de landing definitief inzetten.’
Cleode liet het schip afdalen tot vlak boven de grond. Daarna activeerde zij het landingsgestel en vrijwel meteen daarna stond ze stil op Aarde. Op Terra 1 werd geapplaudisseerd, Cleode keek schalks naar de camera en stak haar duim op.
‘Gelukt,’ zei ze.
Ze bleef echter nog een half uur zitten voordat ze in beweging kwam. De hele tijd had zich op Aarde niets bewogen. Toen koppelde de veiligheidsriemen los en liep naar het ruim waar de deur naar buiten was. Ze trok haar beschermende pak aan, deed de helm op, zette de camera aan en drukte op de knop om de deur op te doen. Die ging langzaam open en gelijktijdig schoof de trap uit waarlangs ze kon afdalen. Heel voorzichtig liep ze naar beneden.
‘Een kleine stap voor een vire, een gigantische sprong voor vira,’ zei ze toen ze de eerste voet op Aarde zetten.
In Terra 1 ging een gelach op, want iedereen wist waaraan ze refereerde, de legendarische woorden die de eerste mens bij de landing op de maan had uitgesproken.
‘Hiermee vergeleken was de maanlanding kinderspel, Cleode. Goed gedaan!’ zie Dragon. ‘Nu, hoe voelt het?’
Cleode keek om zich heen en liep toen langzaam een paar passen van haar jager vandaan. Ze zag enkele kamelen wegrennen, verder zag ze geen dieren, wat logisch was omdat het erg warm was.
‘Ik voel me …,’ ze bleef een tijd stil, ‘ik voel me klein, heel klein. Maar wat is het hier prachtig!’ Ze zweeg even, toen vervolgde ze, ‘alle metingen zijn gedaan, de lucht is schoon, ik kan mijn helm afdoen.’
Ze zweeg weer even en de bemanning van Terra 1 zag via de camera’s op het schip hoe ze de vergrendeling van haar helm haalde en daarna de helm op tilde. Haar half lange, blonde haren schudde ze los zodat die over haar pak vielen. Daarna trok ze haar pak uit. Uiteindelijk stond ze, bevrijd van al die knellende kleding, in haar uniform op Aarde. Ze draaide zich om zodat de bemanning haar gezicht zag. Iedereen zag dat de tranen haar over de wangen liepen.
‘Gezagvoerder Dragon,’ zei ze terwijl ze haar tranen afwiste, ‘voor het eerst sinds vijftien jaar voel ik weer wind en zon in mijn gezicht, het is …, het is …,’
Ze sprak niet verder, maar iedereen zag wat het met haar deed. De bemanning viel stil, iedereen keek bijna jaloers naar Cleode.
‘Duidelijk commandant, u krijgt toestemming om de omgeving te verkennen.’
Cleode salueerde en activeerde de camera die op haar schouder zat. Van de jager maakte zich een kleine drone los die boven de pilote bleef hangen. Aan boord keek iedereen naar twee schermen, op het ene scherm was het beeld van de schoudercamera te zien en op het andere scherm het beeld van de boven haar zwevende drone.
Ze zagen Cleode naar de piramide van Cheops lopen. Het was de grootst en die wilde ze, had ze al aangekondigd, beklimmen. Toen Cleode dichterbij kwam, zag iedereen hoe groot de stenen waren waaruit de piramide was opgebouwd. Toen ze naar één van de zijkanten liep, zagen ze dat op ongeveer vijftien meter hoogte een ingang te zien was. Je kon er via een pad gemakkelijk naar toe lopen. Eenmaal daar aangekomen bleef Cleode voor de ingang staan. Ze ging niet naar binnen.
‘Dat komt later wel commandant,’ zei Dragon, ‘we weten niet hoe veilig het nu is.’
Ze passeerde de ingang en begon voorzichtig aan haar tocht naar boven. Iedereen hoorde haar hijgen en zag haar regelmatig stilhouden. ‘Het is heel warm,’ zei ze na een tijdje, de meter geeft vierendertig graden Celsius aan, ik zweet me een ongeluk.’
Famir, het hoofd van de technici reageerde.
‘Ik zei toch dat je veel beter ergens in Europa kon landen, daar is het veel koeler, maar nee, jij wilde per se naar Cairo.’
Iedereen begon te lachen, zelfs Cleode, maar ze reageerde niet. Iedereen hoorde haar hijgen. De drone steegs iets omhoog waardoor ze een vlieg leek die de piramide beklom. Het klimmen ging steeds moeizamer, het gruis op de grote stenen deed haar herhaaldelijk uitglijden, maar uiteindelijk bereikte ze de top. Die was een paar vierkante meter groot en bovenop stond een ijzeren frame. Bovengekomen bleef ze een aantal minuten uithijgen, met de blik op de grond gericht. De vira aan boord van Terra 1 zagen alleen maar de stenen. Toen kwam Cleode langzaam overeind en iedereen viel stil. Ze zagen het indrukwekkende uitzicht, en dit keer niet vanuit de lucht, maar vanuit het perspectief van een aardling. Cleode richtte de camera op de woestijn. Overal waren de bouwwerken van mensen te zien, de wegen de ruïnes en waarbij het uitzicht uiteindelijk vertroebeld werd door de zinderde warmte en de stofwolken in de verte. Toen ze zich omdraaide zagen ze de sfinx liggen. Doordat Cleode vooroverboog, konden ze nu ook de heling van de piramide zien en iedereen stond versteld dat mensen ooit instaat waren geweest een bouwwerk als dit te realiseren.
‘Op Origo was ons dit nooit gelukt,’ zei iemand, ‘onbegrijpelijk dat zij hierin wel geslaagd zijn.’
Cleode bleef ongeveer een half uur boven op de piramide, toen daalde ze heel voorzichtig af. Een uur later was ze weer aan boord van de jager en weer een uur later parkeerde ze haar jager in het ruim van het moederschip. Vlak daarop melde ze zich bij Dragon.
Die avond stuurde Dragon een bericht naar Origo.
Aan: Eerste Vir
Van: Dragon, gezagvoerder Terra 1
Betreft: voortgang exploratie Aarde
Status: vertrouwelijk
Eerste Vir, gezegend.
Voor het eerst geland op Aarde. Dit was een succes. Lucht is schoon en veilig. Komende dagen zullen we meerdere landingen uitvoeren. Indien ook die succesvol verlopen, zullen we daarna met Terra 1 naar Aarde afdalen. Aarde is wonderschoon, zie bijgevoegde beelden.
Nadat hij op de knop verzenden had gedrukt bleef Dragon nog lang naar het beeldscherm staren. Hij achtte het onwaarschijnlijk dat de beelden ooit vertoond zouden worden op zijn thuisplaneet.
De informele onderlinge communicatie, dat Cleode op Aarde haar haren had losgeschud, de zelfstandige manier waarop ze haar keuzes gemaakt had, het was zo in tegenspraak met de formele cultuur en structuur op Origo. Daar zou een vire nooit haar haar los dragen, daar zou ze niet vrij gelachen hebben en nooit haar emoties tonen. Nooit zou een ander dan de hoogste in rang een ondergeschikte hebben aangesproken, allemaal zaken die aan boord van Terra 1 nu zo normaal waren. Dragon realiseerde zich nog meer dan eerder hoe veel zij de afgelopen vijftien jaar veranderd waren. Eigenlijk was Origo net zo’n vreemde planeet voor hem geworden als Aarde was. Hij huiverde.
