Deze vakantie heb ik 3 boeken gelezen: ‘Een klein leven’ (Hanya Yanagihara, ISBN 9789046820315), ‘Schadevolle jaren’ (van Richard Russo, ISBN 9789056723255) en ‘Tonio’ van A. F. TH. van der Heijden (ISBN 9789023465720). Twee Amerikaanse boeken en een van Nederlandse bodem. Ik heb me niet verveeld deze vakantie. De eerlijkheid gebied me wel om te zeggen dat ik al eerder met ‘Tonio’ was begonnen, maar deze vakantie kreeg ik hem uit. Ik deed er niet zolang over omdat het een slecht boek was, integendeel zelfs, maar omdat ik het een moeilijk boek vond. Moeilijk in de zin dat het me doorlopend met de vraag confronteerde: hoe zou ik reageren als een van mijn zoons zou sterven, een gedachte die ik het liefst ver weg wil duwen. Nu naar de boeken.
Schadevolle jaren: Amerika aan de zelfkant, verval, verlopen. Een nare vader aan wie je toch geen hekel krijgt en schitterend geschreven. Russo laat je een Amerika zien dat denk ik reëler is dan dat ik zou willen. Ik wil niet snappen waarom mensen op iemand als Trump kiezen, maar het beschreven verval is zo doordringend dat je het wel gaat begrijpen. Kortom aanrader!
Een klein leven: ook Amerika, maar nu de rijke succesvolle kant, althans de buitenkant. Maar wat een verdriet en littekens (letterlijk, maar ook en vooral figuurlijk). Indrukwekkend om te lezen hoe ingrijpend seksueel misbruik is. Tijdens het lezen hoopte ik nog zo dat het goed zou komen, dat Jude geluk zou vinden, maar eigenlijk wist ik wel dat het ‘hopen tegen beter weten in’ was. Russo vond ik prettiger lezen, had ook humor, dit maakte weer meer indruk, kortom eveneens aanrader.
Tonio: vanaf de eerste pagina’s weet je het al: verdriet, schuld, angst en rouw, pure rouw. Vrolijk is het niet, wel indrukwekkend en pijnlijk. De zoektocht van de vader naar ‘had ik maar’, ‘waarom’ vertaald in een zoektocht waarvan je weet dat die niets zal brengen. En dat indrukwekkend beschreven.
